دروغ مهم ترین ابزار فیلمنامه نویسان رسانه ملی

سریال های تلویزیونی ایرانی پر است از دروغ گویی شخصیت های فیلم، و سریال های امریکایی پر است از آدم کشی و خشونت شخصیت ها.

انگار فیلمنامه نویسان سریال های وطنی بلد نیستند جز با «دروغ» تعلیق، کشمکش و بحران بیافرینند و امریکایی ها نیز بدون قتل و تجاوز و خشونت، نمی توانند فیلمنامه بنویسند. امریکایی ها تقصیری ندارند چون جامعه خود را عیناً تصویر می کنند، اما در کشور ما این همه دروغ از مردم کوچه و بازار، آن هم سلسله وار، مشاهده نمی شود. مهم ترین دلیل اینکه داستان سریال های ایرانی با دروغ شکل می گیرد و جلو می رود، ناتوانی نویسندگان از نگارش فیلم نامه های جذاب و منطقی است.

در این ماه عزیز از خدای مهربان می خواهم که به نویسندگان ما خلاقیت، بصیرت و تقوا عنایت فرماید.