خداحافظ اینترنت !

تا قبل از ظهر امروز به مخابرات مراجعه و اشتراک اینترنت خود را حذف می کنم.

نه اینکه فکر کنید با فیلترینگ اینترنت در ایران مخالفم، یا اینکه گمان کنید با کنترل سرعت اینترنت در برهه های زمانی خاص مشکلی دارم و فلسفۀ آن را درک نمی کنم، خیر!

ماجرا این است که هیچ برنامه و سازمان دهی ای برای کاربران حزب اللهی اینترنت تدارک نشده است. امت حزب الله با هزینه و برنامه ریزی شخصی وارد عرصۀ مجازی می شوند و خود را آماده می کنند تا در زمان لازم نقش خود را ایفا نمایند، اما درست در اوج نبرد، یک مرتبه با ایشان نیز مانند منافقان برخورد می شود و در ورود به جبهۀ نبرد (اینترنت) دچار مشکل جدی می شوند.

حدود 8 سال پیش این جانب طرح مبسوطی به بسیج (در آن زمان نیروی مقاومت بسیج) ارائه کردم که بسیجیان به صورت شبکه ای با پشتیبانی به فعالیت مجازی بپردازند. در آن زمان گفته شد که «بسیج نباید به این امور وارد شود»؟!

چند سال بعد گفتند که سازمان بسیج مستصعفین (یعنی مردم) باید در عرصۀ مجازی حاضر باشند، اما این استراتژی فقط دستوری بود و زمینه ها و پشتیبانی های لازم انجام نشد.

چند سال قبل در جریان یک همایش، به سردار نقدی گفتم در زمان دفاع مقدس قرارگاه هایی وجود داشت که رزمندگان را تجهیز می کرد، اکنون قرارگاه های مجازی بسیج کجاست؟

ایشان بنده را «خط شکن» معرفی کرد و دست در دست فرمانده سپاه استان گذاشت، اما از فردای آن روز، سپاه استان بنده را به چشم رقیب دید و حذف کرد.

بعد از آن و به مرور، چندین قرارگاه مجازی با پشتیبانی مستقیم و غیر مستقیم تأسیس شد که در نهایت خروجی آن به چند سایت خبری محدود شد که تنها یکی-دو تا از سایت ها موفق بوده اند.

دو سال پیش نیز به یکی از مسئولین خدوم که مسئولیت ویژه در امر جنگ نرم دارد، گفتم که در این زمینه طرح و برنامه دارم، که ایشان این مهم را به بعد از انجام کاری موکول کردند که آن کار نیز بنا به کوتاهی های نیروهای زیرمجموعۀ ایشان، در وقت خود انجام نشد و تا کنون به تأخیر افتاده است و به همین دلیل از آن راه نیز به نتیجه ای نرسیدم.

حدود دو هفته پیش نیز سردار نقدی گفت که بسیجیان در اینترنت باید به صورت شبکه ای عمل کنند! جا داشت یک چیزی بلند کنم و محکم بکوبم توی سر خودم، اما فقط لبخندی زدم.

اکنون انتخابات ریاست جمهوری نزدیک است. ده ها نیروی فرهنگی مردمی (مثل این جانب) از مدت ها قبل زمینه سازی کرده اند و در شبکه های اجتماعی و وبلاگی خودی نشان داده اند تا در این برهۀ حساس به تکلیف خود عمل کنند و سرباز خوبی برای مقام معظم ولایت باشند؛ اما ناگهان با افت سرعت شدید اینترنت مواجه می شوند!

یعنی یک قرارگاه نیست، یک چشم بیدار نیست، یک ساز و کار مناسب نیست تا افسران جنگ نرم را از منافقان تمیز دهد؟ یعنی آیا درست است که زحمات طولانی مدت رزمندگان جهاد مجازی درست سربزنگاه و شب عملیات، دود شود و به هوا رود؟

شاید بگویید این وبلاگ که فعال نیست! درست است، اما فعالیت این جانب به این وبلاگ خلاصه نمی شود و تمام همّ و غمّ این جانب این بوده است که در شبکه های اجتماعی، آن هم در روزهای خطیر مثمر ثمر باشم و آن گونه که آمد، این آرزو با بی برنامگی مسئولین امر پرپر شده است.

اکنون برای چه باید بمانم؟ بمانم تا روزهای مهم نبرد سپری شود و دوباره همه چیز عادی شود و همین طور وقت شریف خود را سپری کنم تا بار دیگر درست شب عملیات خانه نشین شوم؟! پس شما هم به بنده حق می دهید؟!

تا قبل از ظهر امروز به مخابرات مراجعه و اشتراک اینترنت خود را حذف می کنم.

خداحافظ اینترنت!